Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(przebić się)

См. также в других словарях:

  • przebić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przebijać (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • przebijać się — I – przebić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeszywać się jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić się nożem, sztyletem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zadać sobie prostopadły cios ostrym narzędziem; przebić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdesperowany pchnął się nożem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

  • przebijać — ndk I, przebijaćam, przebijaćasz, przebijaćają, przebijaćaj, przebijaćał, przebijaćany 1. forma ndk czas. przebić (p.) 2. «być widocznym przez jakąś zasłonę, przeszkodę; występować, wyłaniać się spod czegoś; przeświecać, przeglądać, prześwitywać» …   Słownik języka polskiego

  • przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… …   Słownik języka polskiego

  • przedrzeć — dk XI, przedrzećdrę, przedrzećdrzesz, przedrzećdrzyj, przedrzećdarł, przedrzećdarty przedzierać dk I, przedrzećam, przedrzećasz, przedrzećają, przedrzećaj, przedrzećał, przedrzećany «drąc rozdzielić na części, rozerwać; przerwać, rozpruć»… …   Słownik języka polskiego

  • przerastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerastaćam, przerastaća, przerastaćają {{/stl 8}}– przerosnąć, przeróść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, przerastaćnę, przerastaćrośnie, przerastaćrośnij, przerastaćrosłem, przerastaćrósł, przerastaćrosła,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… …   Słownik języka polskiego

  • pchnąć — dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. forma dk czas. pchać (p.) 2. «zadać cios, przeszyć, przekłuć» Pchnąć napastnika nożem, mieczem. pchnąć się «zadać sobie cios, przebić się» Pchnąć się sztyletem …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»